پیش بینی بی ثباتی ازدواج بر اساس عملکرد جنسی و احقاق جنسی در زنان متأهل

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین عملکرد جنسی و احقاق جنسی بابی ثباتی ازدواج زنان متأهل شهرستان بردسیر بوده است. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان متأهل شهرستان بردسیر بوده که به صورت نمونه گیری در دسترس به حجم 384 زن متأهل رجوع کننده به مراکز بهداشتی شهرستان بردسیر انتخاب گردید. داده های موردنیاز از طریـق مقـیاس بی ثباتی ازدواج (ادوارز، جانـسون و بوث، 1987) پرسش نامه عـملکرد جنسی (روزن، براون، هیمن، لیبلوم، مستون و شابسایق، 2000) و احقاق جنسی (هالبرت واپت، 1992) به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل مسیر و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین «عملکرد جنسی»، «احقاق جنسی» و «بی ثباتی ازدواج» رابطه معنی دار وجود دارد. هم چنین محاسبه ضرایب همبستگی نشان داد که بین مولفه های «عملکرد جنسی» با «بی ثباتی ازدواج» نیز رابطه ی معکوس معنی داری وجود دارد. بر اساس مقادیر همبستگی، «بی ثباتی ازدواج» بیشترین همبستگی را به ترتیب با «رضایت جنسی»، «برانگیختگی جنسی»، «اوج لذت جنسی»، «میل جنسی»، «رطوبت» و «درد جنسی» دارد. همچنین تحلیل داده ها نشان داد که بین مولفه های «عملکرد جنسی» با «احقاق جنسی» رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. بر اساس مقادیر همبستگی، «احقاق جنسی» بیشترین همبستگی را به ترتیب با «برانگیختگی جنسی»، «رضایت جنسی»، «میل جنسی»، «اوج لذت جنسی»، «رطوبت» و «درد جنسی» دارد. نتایج پژوهش نشان داد که بین «احقاق جنسی» و «بی ثباتی ازدواج» رابطه معکوس معنی دار وجود دارد. بر اساس نتایج این پژوهش به نظر می رسد که با بهبود بخشی و ارتقاء عملکرد و احقاق جنسی زوجین می توان به ثبات ازدواج آنان کمک کرد.